Iets waar iedereen op een racefiets of mountainbike vroeg of laat mee te maken krijgt zijn pijntjes tijdens het fietsen. Denk aan zadelpijn of zitvlakklachten, onderrugpijn, nekklachten of tintelende vingers. Ik kan me mijn eerste ervaringen met fietspijntjes maar al te goed herinneren…
Zitvlakklachten
Het is in het voorjaar van 2007 dat ik op 17-jarige leeftijd het wielervirus echt te pakken kreeg. In de jaren daarvoor had ik al wat tochtjes gemaakt, maar dit jaar zou ik voor het eerst wedstrijden gaan rijden. Ik had een licentie aangevraagd als 2e jaars junior bij PRC Delta en reed daar in een sterk team, zeker voor een beginner. Tijdens de eerste langere trainingen kreeg ik last van mijn zitvlak en onderrug. Als ik dit besprak met mensen om me heen kreeg ik eigenlijk steevast te horen dat dit er nou eenmaal bij hoort, even doorbikkelen, rust pakken en weer door. Maar als je op een gegeven moment na een lange training pijn krijgt tijdens het plassen gaat het plezier er snel af. Op goed geluk heb ik toen een ander zadel gemonteerd en dat hielp wonderbaarlijk!
Onderrugklachten
In de jaren daarna bleef de pijn in de onderrug een terugkerend iets. Na een criterium moest ik altijd even een kwartiertje bijkomen voordat ik me weer normaal kon bewegen. Oude rotten in het vak hadden me al van goedbedoeld advies voorzien, maar zonder helaas zonder resultaat. Er kwamen inmiddels ook beginnende knieklachten om de hoek kijken.
Ondertussen ontwikkelde ik me wel als renner, en ging vanaf 2011 echt meedoen voor de prijzen bij de elites. Maar de fietspijntjes hadden plaatsgemaakt voor pijn en stoppen met fietsen schoot regelmatig door mijn hoofd in de jaren die volgden.
Verlossing!
Toen ik in 2013 de stap wist te zetten naar een Belgische continentaal team en de meeste koersen in het profpeloton gereden werden was ik dolblij, maar begon ik me in de voorbereiding ernstige zorgen te maken over mijn lichamelijke klachten. Ik kwam er toen ook achter hoe weinig aandacht er is bij (semi) profploegen voor de fietspositie van hun renners. Dat is iets wat je zelf moet regelen kreeg ik te horen als ik ernaar vroeg. ….Inmiddels zijn daar gelukkig wel wat stappen in gezet, maar alles valt of staat met het budget van de ploegen… Midden in deze beginnende ‘crisis’ kwam Amadeo als een duveltje uit een doosje op een landweggetje in het binnenland van de Costa Blanca. Ik was daar op trainingskamp om me voor te bereiden op de Ruta del Sol, hij kwam precies op het goede moment. Hieronder het verhaal van deze ontmoeting:
Aron Kremer en Amadeo Ortiz Murcia hebben elkaar in 2013 ontmoet onder de Spaanse zon. Aron was daar op trainingskamp ter voorbereiding op het wielerseizoen toen hij tijdens een trainingsrit plots tot stoppen werd gemaand door een man die daarvoor al een paar kilometer achter hem had gereden in een wit busje. Hij stelde zich voor als Amadeo Ortiz Murcia en begon een lang verhaal in het Spaans. Ondertussen wijzend naar verschillende lichaamsdelen van Aron en onderdelen van zijn fiets. Toen hij erachter kwam dat Aron van dit alles weinig begreep kwamen er een paar Engelse woorden uit zijn mond: Working(wijzend naar de bovenbenen), working(wijzend naar de kuiten), no working(wijzend naar de hamstrings en bilspieren). Gevolgd door “muchos problemas” terwijl hij wees naar de rug van Aron.
Aron had inderdaad klachten in de rug en altijd problemen gehad met de afstelling van zijn fiets en schoenplaatjes door een groot beenlengteverschil. Hij was zeer onder de indruk van het observerend vermogen van Amadeo en besloot de daarop volgende dag met Amadeo af te spreken voor een fietsmeting.
Binnen twee uur wist Amadeo, ondanks “verkeerde materialen”(niet passend bij het lichaam van Aron) op de fiets, hem een compleet andere veel gezondere fietshouding aan te meten.
Op aanraden van Amadeo wisselde Aron zijn crankstel in voor een kortere variant, wisselde hij zijn stuur in voor een compact stuur en wisselde zijn zadel in voor een breder zadel. Hierna zagen ze elkaar nogmaals om zijn houding te optimaliseren voordat Aron terugvloog naar Nederland. Aron reed dat seizoen 81 koersen tussen de profs zonder een enkel lichamelijk ongemak!
Belang van de goede fietspositie
U begrijpt dat mijn mond bijna openviel toen het tot me doordrong wat het belang en nut van correcte materialen en een goede afstelling is. Deze man had mij binnen 4 uur van al mijn wielerkwaaltjes en serieuze klachten afgeholpen. Puur en alleen door goed te observeren, een aantal lichamelijke maten op te meten en dit alles om te zetten naar aanpassingen aan mijn fiets.
Ik durf hier dan ook hardop te zeggen dat ik zonder Amadeo waarschijnlijk niet lang meer gefietst had, en al helemaal niet gepresteerd zou hebben wat ik uiteindelijk gepresteerd heb. Maar belangrijker nog, ik leerde het gevoel van “goed op de fiets zitten” kennen. Hierdoor werd ik en bleef ik heel kritisch kijken naar nieuwe fietsen. Deze moesten en moeten altijd perse al het goede materiaal hebben wat perfect bij mijn lichaam aansluit. Tot op de dag van vandaag heb ik daar enorm veel plezier van. Er is niets fijner dan pijnvrij op een zomerse dag een rondje fietsen en alleen maar hoeven te genieten, zonder bezig te zijn met zeurende pijntjes.
Ontwikkeling als Bikefitter
Na deze persoonlijke ervaring heb ik de Biomechanieker opgericht. Ik wil zoveel mogelijk wielrenners en andere fietsers hetzelfde laten ervaren als dat ik ervaren hebt. Ik ben inmiddels 8 jaar onderweg als bikefitter en leer nog steeds van elke klant. Daar zit hem denk ik ook het geheim van mijn werkwijze in. Ieder mens is uniek en dat is niet te vatten in een computergestuurd bikefittingprogramma.
Tot slot
Mijn conclusie ligt voor de hand. Pijntjes die afleiden, tot pijn leiden, en zorgen voor verminderd plezier in het fietsen horen absoluut niet bij onze mooie sport. Klachten als zadelpijn of zitvlakklachten, onderrugpijn of nekklachten die duidelijk voortkomen uit het fietsen zijn altijd te verhelpen. Kom langs bij mij voor een bikefit en laat u overtuigen!
Benieuwd wat een goed crankstel voor u kan beteken?
Benieuwd waar een goed racefietsstuur aan moet voldoen?
De foto’s die te zien zijn in de blog zijn met toestemming van de fotografen gebruikt.